Fransa’daki Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi’nden Gökbilimci Arthur Briaud liderliğindeki bir ekip, “Sonuçlarımız, iç çekirdeğin varlığının gösterilmesi sayesinde Ay’ın manyetik alanının evrimini sorguluyor.” dedi.
Güneş Sistemindeki nesnelerin iç bileşenini araştırmak en etkili şekilde sismik verilerle gerçekleştiriliyor.
Depremlerin ürettiği akustik dalgaların bir gezegenin veya Ay’ın içindeki materyalden geçme ve yansıma şekli, bilim insanlarının nesnenin iç kısmının ayrıntılı bir haritasını oluşturmasına yardımcı olabiliyor.
AY HAKKINDA NE BİLİYORUZ?
Apollo misyonu tarafından toplanan Ay sismik verilerine sahibiz, ancak bunların çözünürlüğü iç çekirdeğin durumunu doğru bir şekilde belirlemek için çok düşük.
Akışkan bir dış çekirdeğin olduğunu biliyoruz, ancak bunun neleri kapsadığı hala tartışılıyor.
Bunu kesin olarak anlamak için Briaud ve meslektaşları, çeşitli Ay özelliklerinin profilini derlemek amacıyla uzay görevlerinden ve Ay lazer mesafe deneylerinden veriler topladılar.
Daha sonra, hangisinin gözlemsel verilerle en yakın şekilde eşleştiğini bulmak için çeşitli çekirdek türleriyle modelleme yaptılar.
BİRKAÇ İLGİNÇ BULGUYA ULAŞTILAR
İlk olarak, Ay hakkında bildiklerimize en çok benzeyen modeller, Ay mantosunun derinliklerindeki aktif devrilmeyi tanımlıyor.
Bu, Ay’ın içindeki daha yoğun malzemenin merkeze doğru alçaldığı ve daha az yoğun olan malzemenin yukarıya doğru yükseldiği anlamına geliyor.
Bu aktivite uzun zamandır Ay’ın volkanik bölgelerindeki belirli elementlerin varlığını açıklamanın bir yolu olarak öne sürülüyordu.
İç çekirdek metreküp başına yaklaşık 7 bin 822 kilogram yoğunluğa sahip
Ay çekirdeğinin, dıştaki sıvı tabakası ve katı iç çekirdeğiyle Dünya’nınkine çok benzediğini buldular.
Modellemelerine göre, dış çekirdeğin yarıçapı yaklaşık 362 kilometre, iç çekirdeğin yarıçapı ise yaklaşık 258 kilometre.
Bu, Ay’ın tüm yarıçapının yaklaşık yüzde 15’i kadar.
Ekip, iç çekirdeğin de metreküp başına yaklaşık 7 bin 822 kilogram yoğunluğa sahip olduğunu buldu. Bu demirin yoğunluğuna çok yakın .
